Çıtır çıtır kelimeler.
Isırdıkça ağızda dağılan heceler.
(...)
"Bunu yazmalıyım!" dediğim gün tembellik yapıp yazmadıysam, o an, o fikir ya da o şevki yaşatan her neyse ertesi güne kalmaz. Kalır ama bayatlar. Oturup karalamaya başlarım ama çıtır çıtır dökülmez kelimeler. Son zamanlarda olduğu gibi... Neyse, zaten bayatlamış cümleleri sunmak olmaz misafirlere.
En iyisi kendi kendime konuşmama, kurgulamama sebep olacak o anı, o fikri ya da o şevki yaşatan her neyse onu beklemek ve tazeliğini kaybetmeden canlandırmak.
Ama hepsinden önce;
bayatlamak nedir bilmeyen bu tembelliğin hakkından gelmek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder