Karışık mı geldi? Benim kafam da karışık zaten, bu iyi.
Değişimin sabit bir tarafı vardır, sürekliliğinden gelen. Sürekli etkilere verdiğiniz sıradan tepkiler hayatınızdan çabuk çabuk akıp gidiyor gibi gelebilir ancak bunların birikimiyle beraber yavaş yavaş ilerler değişim rüzgarları. Tüm ruhunuzu, zihninizi ve yetmezse bedeninizi sarar sarmalar, alır götürür. Belki daha anlayışlı olursunuz, belki daha sinirli, belki katbekat artar hırslarınız, belki bezmişi oynarsınız, belki sadece saçlarınız beyazlar, belki de içten içe yaşlanır dışardan hiç belli etmezsiniz, belki de ‘belki’lerle anlatılamayacak kadar türlü etkileri olur bu rüzgarların; o yüzden üç noktayla başbaşa bırakıyorum sizi, rasgele... Rüzgarın nereden, nasıl, ne şiddette estiği önem kazanır bu noktada. Bazen tatlı tatlı esen bir meltem herşeyi birbirine katan, çılgınca sürükleyen bir hortuma dönüşebilir. -Tabi ki değişim sürekli bu kadar uçlarda yaşanacak diye bir şey yok. Hep en uçlarda tanımlarız ya anlatmak istediğimiz şeyi daha iyi anlatabilelim,etkiyi arttıralım diye, ben de o yoldan gidiverdim işte.- Değişimin gürültülü hali de bir nebze bu dönüşümlerden beslenir zaten. Geçiş dönemleri hep sıkıntılı geçer; benimsemek, alışmak, devamlılığı sağlamak, içselleştirmek derken bir gürültüdür kopar gider. Dağılırsınız, toparlanmak üzere... Ancak yeniden içinde güvende hissedeceğiniz monoton düzene kavuşunca değişimin rüzgarları sakinleşir. Ama biter sanmayın, süreklidir. Sonra yeni etkiler, yeni tepkiler, yeni birikimler, yeni gürültüler... Dönüp durur yeniden ve yeniden. Tüm bunlar uzun zaman alır. Öyle bir gece de saçlarım beyazladı gibi değil, ömürlüktür esen rüzgarlar. Varlığı- yokluğu bir değildir zira yokluğu, “Siz yaşamıyorsunuz!” demektir. Değişim şarttır, olmazsa olmazdır.
İşte bu benim değişim yorumum.
Karışık mı geldi? Benim kafam da karışık zaten, bu iyi.
